Nýlega fór ég rúnt um Egilsstaði á mínu ágæta hjóli. Fór um allmörg gatnamót, ætíð með í huga að þar gæti leynst möl, sandur og annað sem tilheyrir ekki okkar íslenska malbiki, þó malbikið okkar sé vissulega ekki á heimsmælikvarða. Skellti mér í heita pottinn og þegar ég var búinn þar, eftir ca. 1,5 klst, tók ég annan svipaðan hring þar sem veðrið bauð engan veginn upp á að fara beint heim.
Framkvæmdir við endur- og nýbyggingu Egilsstaðaskóla ganga vel. Um er að
ræða stækkun skólans um allt að 4.000 m2 og endurbætur eldra húsnæðis á
um allt að 2.300 m2. Heildarstærð Egilsstaðaskóla eftir framkvæmdirnar
verður um 7.000 m2. Skólinn mun verða tveggja hliðstæðu, heilstæður
grunnskóli fyrir nemendur í 1. – 10. bekk og mun skólinn geta tekið allt
að 550 nemendur en nemendur eru nú um 340.
Árin sem ég bjó í Reykjavík leitaði hugur minn ávallt heim á
Fljótsdalshérað. Ég segi heim, því þó að fjölskylda mín hefði flutt
búferlum til Reykjavíkur, leit ég alltaf á það sem tímabundið ástand. Ég
ætlaði mér alltaf að flytja aftur austur. Nú eru 20 ár síðan ég kom
aftur og ég hef ekki hug á að flytja héðan aftur. Mér hefur alltaf þótt
fegurst hér og best að vera.
Fyrir ári síðan var því haldið fram að í þjóðfélaginu væri vinstri
sveifla og byggðu það á úrslitum þingkosninga þar sem Samfylking og
Vinstrihreyfingin – grænt framboð fengu þingmeirihluta á meðan
Sjálfstæðisflokkurinn galt afhroð. Kosningar annars staðar, til dæmis í
háskólapólitíkinni, bentu í þá átt að ekki væri vinstrisveifla í gangi
heldur breytingasveifla. Úrslit sveitarstjórnarkosninganna, meðal annars
á Austurlandi, renna stoðum undir fullyrðinguna um breytingasveifluna.
Höfundur: Guðmundur Ólafsson og Karl S. Lauritzson • Skrifað: .
D-listinn í samstarfi við L-listann, hefur stýrt sveitarfélaginu
Fljótsdalshéraði á einu mesta uppbyggingar- og framfaraskeiði
sveitarfélagsins frá upphafi. Þótt farið sé aftur til stofnunar
Egilsstaðakauptúns árið 1945, finnst vart það tímabil sem jafnmiklar
breytingar og jafnmikið uppbyggingarstarf hefur átt sér stað og á
síðustu 8 árum. Mikil fólksfjölgun hefur orðið í sveitarfélaginu en
fjölgað hefur um 700 manns í tveimur stærstu þéttbýliskjörnum þess.
Hlutfallslega þýðir þetta að okkur hefur fjölgað um rúm 20% á þessum
árum en til samanburðar má nefna að Reykvíkingum hefur fjölgað um rétt
rúm 5% á þessu sama tímabili. Þessi fjölgun hefur kallað á verulegar
fjárfestingar í innviðum samfélagsins, sem að stórum hluta hafa verið
fjármagnaðar með lántöku, fjármögnun sem síðan hefur orðið okkur mun
dýrari en lagt var upp með í kjölfar efnhagshrunsins 2008. Til þessara
staðreynda verður að líta þegar fjárfestingarstefna sveitarfélagsins og
núverandi skuldastaða er skoðuð og hún gagnrýnd.
Höfundur: Á-listinn á Fljótsdalshéraði • Skrifað: .
1. Ætlar framboðið að halda í núverandi bæjarstjóra?
Ráðningarsamningur bæjarstjóra er laus við lok kjörtímabils. Við lítum
svo á að ákvörðun um ráðningu bæjarstjóra sé samkomulagsatriði á milli
þeirra framboða sem fara í meirihlutasamstarf eftir kosningar.
Ágætu framboði hér í Fjarðabyggð er tíðrætt um lýðræði og er ennþá fast í
þeim tímapunkti þegar að prófkjörin hér í Fjarðabyggð áttu sér stað.
Við Sjálfstæðismenn erum löngu komnir áfram í vinnu okkar og starfi og
höfum ekki ætlað okkur að fara í meting um uppröðun á listana en nú í
ljósi endalauss áróðurs um ólýðræðisleg vinnubrögð verð ég að bregðast
við, stutt og skorinort.
Þegar byrjað var að byggja stífluna við Kárahnjúka og síðar álverið á
Reyðarfirði streymdi erlent og innlent vinnuafl austur á land. Á þeim
tíma vantaði vissulega húsnæði fyrir allt þetta fólk og menn geystust
fram á völlinn til að byggja ný hús og breyta gömlum.