Að skrifa pistil er eins og að flytja mál fyrir dómi, kviðdómi lesenda.
Þú hefur þrjú hundruð orð til umráða og ert síðan dæmdur:
Beturvitrungur, húmoristi, leiðindapúki.
Eða er það eins og skrifa skólaverkefni? Þú veist ekkert hvað þú ætlar
að taka fyrir en hnoðar einhverju saman á seinustu stundu til að sleppa
við fall.
Næstkomandi laugardag munum við ganga til kosninga og velja okkar fulltrúa á Stjórnlagaþing Íslendinga. Stemmingin er sérstök, engar skoðanakannanir hafa verið haldnar, persónukjör er viðhaft í fyrsta sinn og niðurstöður 1000 manna þjóðfundar eru svo bæði okkur og frambjóðendum til leiðsagnar. Ég hef talsvert velt vöngum yfir því hvern skal kjósa og ekki síður um hvað er verið að kjósa um? Niðurstöður þjóðfundar í stuttu máli snúast um þrískiptingu valds, persónukjör, landið eitt kjördæmi og auðlindir í þjóðareign. Er þetta ekki hið besta mál?
Ég er í mjög þörfu starfi, starfi sem ég vinn fyrir sjálfa mig en sem ég vinn líka fyrir þjóðfélagið því með þessu starfi kem ég út sem sterkari einstaklingur, einstaklingur sem getur tekið þátt í þjóðfélaginu og mætt þeim kröfum og skyldum sem á mig eru lagðar.
Þetta kallast StarfA og er Starfsendurhæfing Austurlands.
Á bæjarstjórnarfundi í Fjarðabyggð í liðinni viku skýrði Valdimar
Hermannsson, bæjarfulltrúi og formaður SSA, frá því að athugasemdir
hefðu verið gerðar af hálfu austfirskra sveitarstjórnamanna við
fréttaflutning RÚV. Óskað hefði verið eftir því að tekið yrði jákvæðara
sjónarhorn á fréttir en verið hefði og einnig hefði fjölmiðlum verið
sendur listi af áhugaverðu efni sem verðskuldaði umfjöllun. Síðan þá
geta austfirskir sveitarstjórnarmenn varla kvartað yfir skorti á
athygli.
Þann 27. nóvember nk. fara fram kosningar til stjórnlagaþings.
Stjórnlagaþing hefur það eitt hlutverk að búa til nýja stjórnarskrá, sem
Alþingi fær síðan til afgreiðslu.
Þessar kosningar eru mjög mikilvægar, ekki bara vegna
verkefnisins sem fyrir því liggur, heldur þarf þjóðin að sýna í verki að
hún vilji breytingar með því að mæta á kjörstað. Ef kjörsókn verður
dræm er það vatn á myllu þeirra sem vilja ekki breytingar. Þá þýðir
líka lítið að kvarta undan hvað kerfið sé ómögulegt ef við nýtum ekki
tækifærið til breytinga!
Ég er í mjög þörfu starfi, starfi sem ég vinn fyrir sjálfa mig en sem ég
vinn líka fyrir þjóðfélagið því með þessu starfi kem ég út sem sterkari
einstaklingur, einstaklingur sem getur tekið þátt í þjóðfélaginu og
mætt þeim kröfum og skyldum sem á mig eru lagðar.
Þetta kallast StarfA og er Starfsendurhæfing Austurlands.
Næstkomandi laugardag munum við ganga til kosninga og velja okkar
fulltrúa á Stjórnlagaþing Íslendinga. Stemmingin er sérstök, engar
skoðanakannanir hafa verið haldnar, persónukjör er viðhaft í fyrsta sinn
og niðurstöður 1000 manna þjóðfundar eru svo bæði okkur og
frambjóðendum til leiðsagnar.
Ég hef talsvert velt vöngum yfir því hvern skal kjósa og ekki síður um
hvað er verið að kjósa um? Niðurstöður þjóðfundar í stuttu máli snúast
um þrískiptingu valds, persónukjör, landið eitt kjördæmi og auðlindir í
þjóðareign. Er þetta ekki hið besta mál?
Þann 27. nóvember nk. fara fram kosningar til stjórnlagaþings. Stjórnlagaþing hefur það eitt hlutverk að búa til nýja stjórnarskrá, sem Alþingi fær síðan til afgreiðslu.
Þessar kosningar eru mjög mikilvægar, ekki bara vegna verkefnisins sem fyrir því liggur, heldur þarf þjóðin að sýna í verki að hún vilji breytingar með því að mæta á kjörstað. Ef kjörsókn verður dræm er það vatn á myllu þeirra sem vilja ekki breytingar. Þá þýðir líka lítið að kvarta undan hvað kerfið sé ómögulegt ef við nýtum ekki tækifærið til breytinga!
Höfundur: Einar Pálsson og Hrafndís Bára • Skrifað: .
Sælt veri fólkið
Okkur föður mínum langaði að koma á framfæri hugleiðingum okkar og
áhyggjum af svokölluðu garðaúrgangssvæði Fljótsdalshéraðs utan
Eyvindarár. Þannig var að föður mínum var farið að blöskra heldur
umgengnin og fékk mig til að koma með sér og sjá herlegheitin. Ákváðum
við að mynda þetta og koma til ykkar í von um að eitthvað yrði að gert.