Álkarl ársins: Faðir minn bannaði mér að hætta
Atli Pálmar Snorrason er sá eini í ár sem lýkur austfirsku þríþrautinni Álkarlinum. Nafnbótina hljóta þeir sem ljúka lengri leiðunum í Urriðavatnssundi, Barðneshlaupi og Tour de Orminum.
„Það er góð tilfinning að hafa lokið þrautinni en það var mikið erfiði á bakvið hana,“ segir Atli Pálmar.
Það hefur verið nóg að gera hjá honum að undanförnu því aðeins ein vika var á milli hverrar þrautar. Það sagði til sín í hjólreiðunum um helgina. „Mig langaði að hætta eftir 20 km en faðir minn bannaði mér það.“
Fyrstu álkarlarnir voru útnefndir í fyrra og urðu þeir þá þrír. Atli Pálmar er sá yngsti til að klára þrautirnar þrjár á sama árinu og jafnframt sá yngsti en hann er 19 ára.
Hann hefur í gegnum tíðina lagt stund á frjálsíþróttir hjá Hetti. Þær reyndust honum góður grunnur í þrautinni en sérstaklega sundið er frábrugðið. „Mér fannst hjólið erfiðast. Ég hef alltaf hlaupið lengri hlaup með og það hjálpaði mér mikið.“
Það var á frjálsíþróttaæfingu í vetur sem hugmyndin fæddist að því að stefna á Álkarlinn. „Þjálfarinn minn stakk upp á að ég tæki þátt. Ég hef gaman af að taka áskorunum sem krefjast mikils erfiðis. Það var skotið á mig og eftir það gat ég ekki hætt við.“
Í Urriðavatnssundinu þarf að synda 2,5 km, sem reyndar var stytt niður í 1,5 vegna veðurs í ár, hlaupa 27 km Barðsneshlaup og loks hjóla 103 km í Tour de Orminum.
„Þetta voru skemmtilegar og krefjandi þrautir og gaman að hafa tekið þátt í þeim. Ég á góðar minningar úr þeim og það er skemmtilegt að hafa orðið álkarl.“
