Næstkomandi laugardag munum við ganga til kosninga og velja okkar fulltrúa á Stjórnlagaþing Íslendinga. Stemmingin er sérstök, engar skoðanakannanir hafa verið haldnar, persónukjör er viðhaft í fyrsta sinn og niðurstöður 1000 manna þjóðfundar eru svo bæði okkur og frambjóðendum til leiðsagnar.
Ég hef talsvert velt vöngum yfir því hvern skal kjósa og ekki síður um hvað er verið að kjósa um? Niðurstöður þjóðfundar í stuttu máli snúast um þrískiptingu valds, persónukjör, landið eitt kjördæmi og auðlindir í þjóðareign. Er þetta ekki hið besta mál?
Ég byrjaði í Starfsendurhæfingu Austurlands, StarfA, um mánaðarmótin mars/apríl árið 2010. Ég frétti af henni þegar ég var í endurhæfingu á Norðfirði og ég ákvað að prófa þetta. Ég var voðalega lokuð manneskja, rosalega feimin, mjög kvíðin, lítið sjálfstraust og sagði fátt. Var bara svona eins og ég væri föst inni í skel, sem ég komst ekkert útúr.
Kæru lesendur
Þann 27. nóvember nk. fara fram kosningar til stjórnlagaþings. Stjórnlagaþing hefur það eitt hlutverk að búa til nýja stjórnarskrá, sem Alþingi fær síðan til afgreiðslu.
Þessar kosningar eru mjög mikilvægar, ekki bara vegna verkefnisins sem fyrir því liggur, heldur þarf þjóðin að sýna í verki að hún vilji breytingar með því að mæta á kjörstað. Ef kjörsókn verður dræm er það vatn á myllu þeirra sem vilja ekki breytingar. Þá þýðir líka lítið að kvarta undan hvað kerfið sé ómögulegt ef við nýtum ekki tækifærið til breytinga!
Ég er í mjög þörfu starfi, starfi sem ég vinn fyrir sjálfa mig en sem ég vinn líka fyrir þjóðfélagið því með þessu starfi kem ég út sem sterkari einstaklingur, einstaklingur sem getur tekið þátt í þjóðfélaginu og mætt þeim kröfum og skyldum sem á mig eru lagðar.