Jóhann Valgeir Austfirðingur ársins 2022

Jóhann Valgeir Davíðsson, íþróttakennari á Eskifirði, hefur verið kosinn Austfirðingur ársins 2022 af lesendum Austurfréttar. Kjörið hlýtur Jóhann Valgeir fyrir elju sína við að benda á vandamál í íþróttahúsi staðarins.

„Það er mikill heiður að vera Austfirðingur ársins. Sá hópur sem áður hefur verið valinn er fjölbreyttur og sýnir hvað vakið hefur mesta athygli ár hvert. Kannski man fólk vel eftir þessu máli hér því það kemur upp í lok árs og var heitt í bæjarfélaginu,“ segir Jóhann Valgeir.

Hann hefur reglulega undanfarin ár vakið athygli á ástandi hússins sem hefur lekið eftir stórrigningar. Í haust tók steininn úr enda voru myndirnar, sem Jóhann Valgeir deildi í hóp Eskfirðinga á Facebook, ekki geðslegar þar sem vatn vall út úr blöðrum á veggjum.

Nöldur á Facebook var örþrifaráð

Í framhaldinu komu upp áhyggjur af myglu og áhrifum hennar á fólk í húsinu, þar á meðal skólabarna. Í byrjun mánaðarins var mygla staðfest. Húsið var tekið úr notkun fyrir áramót og eru smiðir byrjaðir að rífa frá til að hægt sé að ráðast í frekari rannsóknir og úrbætur.

„Fyrsta myndin sem ég set inn úr húsinu er frá 2014. Fólki fannst hún hræðileg en það gerðist lítið. Það var leki sem var lagaður en þá fór að leka annars staðar. Þakið var loðið, trúlega myglað. Það var ekkert loftræstikerfi en nokkur ár eru síðan því var komið upp.

Lekinn hefur aukist síðustu ár. Í haust var hægt að nota þriðjung salarins því það var allt á floti. Það er hundleiðinlegt að vinna við slíkar aðstæður.

Þetta hljómar eins og nöldur á Facebook, sem það vissulega er að vissu leyti, en það breytir því ekki að sveitarfélagið átti að vita um stöðuna. Ef ég hefði ekki verið byrjaður að nöldra þá væri ekkert að gerast núna heldur málið í einhverri nefnd. Stundum þarf að grípa til örþrifaráða.

Íþróttahúsið er ekki vel nýtt af bæjarbúum, það er fyrst og fremst notað af skólanum. Það er því kannski bara við kennararnir, starfsfólk hússins og stöku þjálfari sem vitum hversu slæmt ástandið var.

Síðan fer fólk að hugsa til þess að barnið þess geti verið í mygluðu húsi og þá vaknar það. Foreldrar hafa kvartað yfir veikindum sem hafa lagast við að barnið var tekið úr íþróttum. Ég get ekki sagt til um hvort það sé rétt, ég er ekki læknir. En maður hugsar líka um sjálfan sig, um hvort maður vilji starfa í mygluðu húsnæði. Þess vegna er gott að fá vissuna. Ef húsið er ekki myglað þá er það gott en ef svo er þá þarf að díla við það. En burtséð frá því þá nennir enginn að vinna í mygluðu húsi.“

Vonast eftir íþróttahúsi sem endist

Tvær vikur eru frá miklum hitafundi á Eskifirði þar sem íbúar knúðu á um nýtt íþróttahús. Bæjarfulltrúar svöruðu að ekki væri til fjármagn í nýbyggingu að svo stöddu heldur yrði að fá nánari upplýsingar um hversu alvarlegt vandamálið væri í núverandi húsi.

Jóhann segist ekki hafa stórar skoðanir á til hvaða úrræði verið gripið, að öðru leyti en því að þau verði góð og varanleg.

„Ég kom þessu bara af stað, nú hafa Íbúasamtökin og fleira gott fólk tekið við boltanum. Það sást á fundinum að þetta skiptir fólk máli. Það mætti margt fólk og það var reitt. Núverandi hús hefur þurft mikla ást en ekki fengið hana.

Íþróttahúsin eru hverjum stað mikilvæg. Á okkar hús vantar til dæmis stórar dyr. Við ætluðum eitt sinn inn með leiktæki af bæjarhátíð en þau voru of stór. Með umbótum er hægt að nýta íþróttahúsið betur.

Ég er ánægður með að hreyfing sé komin á hlutina. Hvort nýtt hús rísi hér við skólann eða inni í landi (samkvæmt skipulagi á að reisa íþróttahús við hlið sundlaugarinnar í botni fjarðarins, um 1,5 km frá skólanum) skal ég ekki segja til um. Ég skil hvort tveggja vel.

Ég veit heldur ekki hvort það borgi sig að rífa niður í núverandi húsi til að gera við það eða rústa því og byggja nýtt eða hvort hægt sé að stækka húsið þar sem það er nú. Það hlýtur að þurfa að meta á einhverjum tímapunkti. Hvort það borgi sig verður fólkið sem til þess er kjörið að ákveða.

Persónulega vil ég bara stærra hús og góða vinnuaðstöðu, að við fáum hús sem bæjarbúar sætta sig við næstu 50 árin en ekki skítamix til að þagga niður í fólki. Það er ekki nóg að setja upp loftræstikerfi ef þakið heldur áfram að mygla.“

Austfirðingar ársins

Austurfrétt hefur valið Austfirðing ársins frá árinu 2012. Eftirtalin hafa áður verið valdir Austfirðingar ársins á Austurfrétt:

2021: Davíð Kristinsson
2020: Íbúar Seyðisfjarðar
2019: Jóhann B. Sveinbjörnsson
2018: Steinar Gunnarsson
2017: Ólafur Hr. Sigurðsson
2016: Þórunn Ólafsdóttir
2015: Tara Ösp Tjörvadóttir
2014: Tinna Rut Guðmundsdóttir
2013: Friðþór Harðarson og Sigurður Friðþórsson
2012: Árni Þorsteinsson

Katrín Alfa Snorradóttir, markaðsstjóri Austurfréttar, afhenti Jóhanni Valgeiri verðlaunin í gær. Hann fær viðurkenningarskjal, gjafabréf frá Gistihúsinu Egilsstöðum í gistingu, mat og spa og áskrift í ár að Austurglugganum.

Demo

Markmið Austurfréttar er að byggja upp vef sem tengir saman Austfirðinga, sama hvar þeir eru niðurkomnir og flytja fréttir úr þeirra samfélagi.

Samfélagsmiðlar

Þessi síða notar vafrakökur (e. cookies) til þess að upplifun þín af henni sé sem best og til þess að hjálpa okkur að veita þér sem besta þjónustu.